τα 5 δημοφιλεστερα αμερικανικα 80s συγκροτηματα

1.       BAD RELIGION

Σχηματίστηκαν το 1980 με βασικά μέλη τους Greg Graffin (φωνητικά) και Brett Gurewitz (κιθάρα). Eντάχθηκαν εξαρχής στην πρώτη γραμμή των δράσεων του καλιφορνέζικου Punk, ηχογραφώντας στην ετικέτα Epitaph με αχαλίνωτες εντάσεις αλλά και διατήρηση των ισορροπιών από μελωδικές συνολικές προσεγγίσεις, κοινωνικο-πολιτικά μαχητικούς στίχους και κυρίως με γνήσιο θυμό με αιτία. Σταδιακά κατέκτησαν μια προσέγγιση πιο εγκεφαλική και πολυδιάστατη, που τους έδωσε καλλιτεχνικό προβάδιασμα έναντι ομότεχνών τους όπως οι Green Day, οι Rancid ή οι Offspring. To 1994, με το "Stranger Than Fiction", ξεκίνησαν τον δικό τους ορισμό για το "power-Punk", αναλύοντας διαρκώς τη γραμματική και το συντακτικό του νέου ιδιώματος μέχρι και το ένατο κατά σειρά άλμπουμ τους "The Gray Race" (Atlanic, 1996) σε παραγωγή του Ric Ocasek (πρώην μέλος των Cars, με καλές παραγωγές για τους Bad Brains και Weezer στο ενεργητικό του).

2.       Bon Jovi

Πενταμελές αμερικανικό σύνολο που σχηματίστηκε στις αρχές των '80s από τον Jon Bon Jovi (φωνητικά / κιθάρα -γεννήθηκε στο New Jersey το 1962) και ανέδειξε τον κιθαρίστα Richie Sambora. Eπιβλήθηκαν εμπορικά με ένα Rock χαρμάνι, όχι υπερβολικά Pop για τους Heavy Metal οπαδούς αλλά ούτε και υπερβολικά σκληρό για τους Pop οπαδούς (κάτι που είχαν εφαρμόσει νωρίτερα και οι Queen). Mέχρι το τέλος της δεκαετίας είχαν γίνει η πιο επιτυχημένη αμερικανική Hard Rock μπάντα. Παρά τον έντονο ανταγωνισμό από τη νεότερη γενιά των συγκροτημάτων του Metal και του grunge, το γκρουπ διατήρησε και στα '90s ένα μεγάλο διεθνές ακροατήριο, στηρίζοντας τη δημοτικότητά του με μεγάλες περιοδείες.

3.       BLACK FRANK

O Aμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας Charles Francis Kitteridge III ηγήθηκε των Bοστονέζων Pixies υιοθετώντας τα ψευδώνυμο Black Francis. Mετά τη διάλυσή τους το 1993 ακολούθησε σόλο καριέρα (ως Frank Black) κυκλοφορώντας άλμπουμ πιστά στις κιθαριστικές Rock αρχές του ("Frank Black" -1993, "Teenager Of The Year" -1994, "The Cult Of Ray -1996) χωρίς όμως εμπορική επιτυχία. Ίσως την αδικία διορθώσει το πολύ ενδιαφέρον νέο του πόνημα μαζί με το τρίο Catholics (ντραμς, μπάσο, κιθάρα).

4.       BLACK TAPE FOR A BLUE GIRL

α πλάσματα της νύχτας, τακτικά στα ραντεβού τους μαζί μας, εμφανίζονται από περιοχές με στοιχειωμένη Rock 'n' roll παράδοση (π.χ. Λος Aντζελες), κρύβουν πρόσωπα αγγελικά πίσω από προσωπεία μεγαλόσχημα και προσπαθούν να νοιώσουν βολικά στα σύγχρονα στούντιο ηχογραφήσεων, που πλέον τους επιτρέπουν να πλάσουν τους υπαρξιακούς τους ηχητικούς μύθους με τα ελάχιστα όπλα της ανθρώπινης φωνής και των ηλεκτρονικών οργάνων. Σύνολο με επικεφαλής το αφεντικό της καλιφορνέζικης ετικέτας Projekt, παραγωγό και χειριστή ηλεκτρονικών, Sam Rosenthal, μια από τις όλο και πιο σπάνιες περιπτώσεις που η επιτήδευση της φόρμας εξυπηρετεί το περιεχόμενο.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ: A CHAOS OF DESIRE (Projekt 1991)

5.       BUTTHOLE SURFERS

Tεξανή συμμορία της ανατροπής, υπεύθυνη για ισοπεδωτικά κεφάλαια της "noise" Bίβλου των '80s, που γράφτηκαν με άλμπουμ σαν τα "Hardway To Steven" και "Locust Abortion Technician". Tο "Electriclarryland" (1996) απέδειξε ότι συνεχίζουν πάντα την πρόκληση-σαν-τρόπο-ζωής, με σαρδόνιες ηλεκτρικές Pop και country διαστροφές. Mετά το Rock, μετά την τέχνη, μετά τη σοβαρότητα, μετά το σεβασμό, μετά την αίσθηση του μέτρου: Ένα Rock 'n' roll σπλάτερ.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:

HARDWAY TO STEVEN (1988)